Farmaceutische Grondstoffen. Ze zijn zo belangrijk voor Fagron dat het bedrijf een jaar geleden besloot zichzelf om te dopen tot een acroniem van deze woorden.

Nu is duidelijk dat de medisch toeleverancier zich had moeten blijven concentreren op deze farmaceutische grondstoffen. Maar in plaats daarvan ontdekte oprichter en onlangs afgetreden ceo Ger van Jeveren een andere grondstof die naar eigen zeggen “de goedkoopste van allemaal is”: schuld.

Onstuimig

De eigen onstuimige groei financierde het bedrijf door hoge schulden op te bouwen. Om aan de bijkomende rentelasten te voldoen werd vertrouwd op de voortdurende winsten die het bedrijf steevast zonnig heeft ingeschat.

Het huidige rampscenario bij het bedrijf is uniek in zijn alledaagsheid: op het moment dat de winst onder druk kwam door tal van tegenslagen, blijken de schulden ondraaglijk groot en zal een Houdini-act nodig zijn om weer gezond te worden.

Fagron heeft aangegeven geen prioriteit meer te geven aan een verkoop van het bedrijf. Tegelijkertijd is met het vertrek van topman Van Jeveren een aandelenemissie een nadrukkelijke optie geworden om de schuldenberg te dempen – Van Jeveren zelf liet eerder dit jaar publiekelijk optekenen nooit geld uit de markt te willen halen om een gat in de balans te dichten (“eerder om een overname te financieren”).

Aandelenuitgifte

Fagron heeft eerder aangegeven te zoeken naar oplossingen voor de huidige situatie waarbij terdege rekening wordt gehouden met de belangen van de aandeelhouders. Behoort een uitgifte van nieuwe aandelen tot deze categorie oplossingen?  Een beetje rekenwerk helpt om de gevolgen duidelijk te maken.

Volgens de halfjaarcijfers van Fagron bedroeg de nettoschuld  van Fagron zo’n 460 miljoen euro. Daar staat een door analisten verwachte winst (EBITDA) voor het lopende jaar tegenover van 106 miljoen euro.

Volgens deze schattingen van analisten bedraagt de schuldratio van Fagron dus ongeveer 4,3 en dat is ruim boven het maximum van 3,25 dat is afgesproken met de banken die kredieten hebben uitstaan.

Op basis van de actuele koers is duidelijk dat een ruime verdubbeling van het aantal uitstaande aandelen nodig is om Fagron weer enigszins binnen de bankafspraken te krijgen.

Met een belangrijk onderdeel is in deze exercitie geen rekening gehouden en dat is de goodwill op de balans. Fagron heeft voor meer dan 600 miljoen aan niet-tastbare bezittingen op de balans die het voor een groot deel in huis heeft gekregen door de sloot aan overnames.

Als bij een volgende test door het bedrijf en de accountant blijkt dat Fagron moet afboeken op deze goodwill dan kan dat het eigen vermogen aanvreten. Het lijkt dan ook logisch dat het bedrijf in één klap meer geld wil ophalen, waardoor het belang van aandeelhouders in de toekomstige winst verder afneemt.

Daar komt nog bij dat een belangrijk deel van het aandeelhoudersrendement , het dividend, waarschijnlijk geschrapt zal worden.

De slotsom is duidelijk: een aandelenemissie raakt aandeelhouders snoeihard en hoewel geen enkele oplossing pijnloos zal zijn, is het de vraag of de uitgifte van nieuwe aandelen het belang van aandeelhouders het beste dient, zeker gezien de steevast optimistische geluiden die de onderneming tot voor kort op de markt liet horen.

De VEB zal Fagron om opheldering vragen over de ontstane situatie en op deze plek verslag doen van de reactie van het bedrijf